ငါက နင္ေျပာေနၾက ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕
တြယ္ကပ္မႈမ်ိဳးနဲ႕ ခပ္မို႕မို႕ တိမ္စုိင္ေလးတစ္ခုပါကြယ္
နတ္ဘုရားမေလးရဲ႕ ေရွ႕ေျပးသူရဲေကာင္းေတြထဲမွာ
နံပါတ္စဥ္တပ္ရခက္တဲ့ သုိးေက်ာင္းသားငယ္ေလးေပါ့
ႏွံေကာင္ေလးရဲ႕ညစဥ္မက္ေနတဲ့
မပီမျပင္ အိပ္မက္ေလးကုိ
ငါၾကား ၾကားေနရတာ
စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ…
ငါ့ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး ဗရုတ္သုကၡေမႊေႏွာက္သြားတဲ့
အလြမ္းေတြက ေျပာပါတယ္…
တစ္ခ်ိဳ႕ေနာက္ေျပာင္က်ီစယ္မႈေတြမွာ
အမွန္တစ္ခက္ေတာ့ ပါေနတတ္တယ္တဲ့…
ဘာေၾကာင့္ ေခ်ာင္းငယ္ေလးကုိမွ
ေကြ႕ပတ္စီးဆင္းခ်င္တာလဲကြယ္..
ေရမွတ္မသိေတာ့တဲ့ လက္ဝဲတစ္ေနရာကုိ
နင္ရဲ႕ ရယ္သံေတြက ၾကတ္ေျခခတ္သြားခဲ့..
ရာစုအသစ္ေတြရဲ႕ နတ္ဘုရားမရယ္
ရုိးရုိးသားသားေလးပဲ နင့္ကုိခ်စ္ခ်င္ရဲ႕
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း…ေတေလတိုရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ
အိပ္ေနတဲ့ သခၤ်ိဳင္းက လူေတြလိုပါပဲကြယ္…
အမ်ားမက္တဲ့ အိပ္မက္….
အမ်ားသံုးတဲ့ စကားလံုးအေသ
အမ်ားဖတ္တဲ့ သတင္းတစ္ရြက္ကုိ ဖတ္ဖို႕
ငါ့မွာ ခြန္အားေတြ ပါမလာခဲ့ဘူးကြဲ႕…
နင္ေက်ာျပင္မွာ ဝဲေနတဲ့ဆံႏြယ္စေတြကုိ
ၾကည့္ရင္း က်န္ေနခဲ့ရဲပါတယ္…
အမုန္းဆုိတာ ခ်စ္တတ္သူတို႕ ေမြးဖြားလာၾကတဲ့
သေႏၶသားေလး ျဖစ္တယ္ကြဲ႕…
ဆံႏြယ္ရွည္ကုိ ျမတ္ႏိုးသူေရ…
ဒါက ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ လိုခ်င္တာမရတဲ့
ဟစ္ေၾကြး သံေတြ ျဖစ္ႏုိင္ပါရဲ႕…
အဲလိုနဲ႕ငါ့မနက္ခင္းေလးဟာ
မီးၿမိဳက္မႈဆန္လာရ…တစ္လမ္းကုိေရြးေပးလိုက္ပါ…
နတ္ဘုရားေလးရယ္
ငါက နင္ေျပာေနၾက ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕
တြယ္ကပ္မႈမ်ိဳးနဲ႕ ခပ္မို႕မို႕ တိမ္စုိင္းကေလးတစ္ခုပါပဲကြယ္…။ ။
No comments:
Post a Comment