အခုေတာ့. . .
ညီမေလး ပိတ္သြားခဲ့တဲ့
ေႏြတံခါးမွာ ငုိသံေတြ
ထစ္ထစ္ခ်ဳန္းေနၿပီ
ဘယ္သူနဲ႕မွ မတူေတာ့ပါဘူး
သစ္ရြက္ေၾကြတုိင္း စိတ္က တလြင့္လြင့္နဲ႕
ဘာမွ ျပန္မရတဲ့အဆံုး
အဲဒီ အျပာေရာင္ညေလးကုိပဲ လႊင့္ပစ္လုိက္မိတယ္
ေႏြရာသီေတြ ျပန္သြားခဲ့ၿပီ
ညီမေလး. . .
ေႏြရာသီဆီ ျပန္သြားခဲ့ၿပီ
ညီမေလး
ငါ့ရဲ႕ ျပတုိက္ထဲက
ညီမေလး
ငါ့့ရဲ႕စာၾကည့္တုိက္ထဲက
ညီမေလး
ပိတ္ထားတဲ့ တံခါးေတြကုိ
ခတ္တဲ့ေသာ့က ညီမေလးရဲ႕
ေျခလွမ္းနက္နက္ေတြဆီ
ပါသြားခဲ့ၿပီကြယ္. . .
ညီမေလးေရ. . .
မ်က္ကန္းတစ္ေယာက္လို
တေစၦမေၾကာက္. . .
ေလာကေလကုိ ဆန္လိုက္ခ်င္ပါရဲ႕
စုိေနတဲ့ မိုး ဆူးေနတဲ့ လမ္း. . .
ငါ့အတြက္. . . က်ိန္စာတို႕ကမာၻဦးမွာပဲ သင့္ခဲ့သလား
ညီမေလးရယ္. . .
ငါဟာ အႏၶပါ. . .ငါဟာ အနတၱပါကြယ္. . .
အခုေတာ့. . .
ညီမေလး ပိတ္သြားခဲ့တဲ့
ေႏြတံခါးမွာ ငုိသံေတြ
ထစ္ထစ္ခ်ဳန္းေနရၿပီ. . .။
No comments:
Post a Comment