(မ်က္ႏွာလြဲထားေပမယ့္
ႀကိဳတင္ျမင္ခဲ့ၾကရတာပဲကြယ္ . . .)
ေသာၾကာၾကယ္ေလး
အေရာက္ေနာက္က်ခဲ့တဲ့ ညမွာ
တနဂၤေႏြေလးဟာ ငိုေနရွာေတာ့မယ္
ဖိနပ္ကေလးေတြကေတာ့
ေအာက္ဆီဂ်င္ကုန္သြားတဲ့ အလင္းေရာင္လုိ
မႈန္ - ဝါး - အက္ - သဲ့
ငါ့အရိပ္ကုိ မိုးအုပ္ထားတဲ့
ပန္းေရာင္ထီးကေလးေရ . . .
မိုးေလးတစ္စက္ ႏွစ္စက္ေတာ့ျဖင့္
သည္းသည္းေလး ရြာေပးပါ
ကေဝဆန္ေသာ စကားလံုးေတြနဲ႕
ငါ့ရင္ကုိ လႈပ္ႏိုး . . .
နင့္ရင္ခြင္ကုိလည္း အမိုးလုပ္ခြင့္ေပးပါ
ရက္စက္တယ္ဆုိတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ
ပန္းပြင့္ကေလး ပြင့္ခါနီး ေငးရင္း
ကုိယ့္အေရွ႕မွာ ေၾကြက်သြားတာမ်ိဳးလား
ေမွာက္ထားတဲ့ ဖဲခ်ပ္ကေလးေတြလား
ဒါမွမဟုတ္ . . .
ကြယ္ရာက ေဆာင္ဓါးတစ္လက္လား
အဆိပ္ခပ္ထားတဲ့ စကားလံုးေတြလား
တကယ္ေတာ့လည္း
ခြဲခြာရတယ္ဆိုတာ . . .တစ္ညလံုး ပိတ္ထားခဲ့တဲ့
တံခါးေတြရဲ႕ ေနထြက္လာေတာ့မယ့္အခ်ိန္ကို
ေၾကာက္ေနရတာမိ်ဳးပါကြယ္
"ငါ့ကုိ မေမ့ရဘူးေနာ္"
"ငါ့ကုိ မေမ့ရဘူးေနာ္"
အဲဒီအသံေတြ . . .
ရွ - အက္ - မႈန္ - ဝါး
ဒီတစ္ညမွာေတာ့
မိုးနဲ႕ေျမကုိ ေတြေဝၾကည့္ေငး
ငါ တေယာက္ထဲ ေဆြးေနရေတာ့မယ္
ေက်ာက္သင္ပုန္းနဲ႕ ေက်ာင္းသင္ပုန္းေတာင္
ကြာျခားၾကတာပဲေလ . . .
ဖိနပ္မရွိခဲ့ရင္လည္း
ငါလမ္းေတာ့ေလွ်ာက္တတ္ပါတယ္
ဒါေပမယ့္ … ခဏခဏေတာ့ အဆူးစူးမွာေပါ့
မလြမ္းပါနဲ႕ ….
ပန္းေရာင္ထီးကေလးရယ္
လြမ္းရင္းနဲ႕ လမ္းေတြေဖာက္
ငါ့ကမၻာထဲ ေလွ်ာက္ရင္း နင္လမ္းေပ်ာက္သြားပါဦးမယ္
စကၠန္႕ေတြကို ထိုးခ်ဳပ္
ေခါင္းတုိင္က ထြက္ခြါခါနီး
ေဖ်ာ႕ေဝေသာ အခိုးအေငြ႕ေလး
(ျဖစ္ႏုိင္ရင္) ငါသိမ္းထုတ္ထားလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္
မျမင္ကြယ္ရာမွာ ေဖ်ာက္ဖ်က္ထားတဲ့
ခံစားခ်က္ေတြကို ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေအာင္ေတာ့
နင္ မငိုပါနဲ႕
ပန္းေရာင္ထီးကေလးရယ္ . . .
အိပ္မက္မဟုတ္ဘူး
တိမ္တိုက္ေတြဆီမွာ ေကာင္းကင္မရွိဘူး
ေျမႀကီးထဲမွာ ေနေတြလေတြမရွိဘူး
မရွိဘူး . . . မရွိဘူး
မ်က္ႏွာလြဲထားလိုက္တယ္ဆုိေပမယ့္
ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို
ဒါက … မိုးရာသီစစ္စစ္မဟုတ္ဘူး
နင္ သိတဲ့ မိုးရာသီစစ္စစ္မဟုတ္ပါဘူး
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .။
