ရနံ႕ပြင့္တာ မဟုတ္ပါဘူး
အဲဒီလိုမ်ိဳးနဲ႕ . . .
သူ႕ကုိယ့္သူ ေရာင့္ရဲတယ္
အဲဒါဟာ . . .
ျမင့္ျမတ္ျခင္းကို ပန္ဆင္တတ္တဲ့
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕
ဝတ္မႈန္ပဲ . . .
ကဲ . . .
ဘယ္သူမ်ား ေျပးလိုက္ရဲသလဲ
အားလံုးေရွ႕မွာ . . .
ခြာသံေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ
ခ်ီတက္ေနၾကတယ္
စုန္းကဗ်ာေတာ့
မဟုတ္ပါဘူး. . .
ဒါေပမယ့္ . . . သူ႕ကဗ်ာမွာ
မီးေတြ ဟုန္းဟုန္းေတာက္
တစ္ေယာက္ရဲ႕ အသည္းကို
ထုိးေဖာက္တတ္တယ္
သုညလူေရ. . .
ေဝဝါးျခင္း သကၠရာဇ္ထဲမွာပဲ
ရြက္လြင့္ . . .
အိပ္မက္တို႕ရဲ႕ ရာစုေတြလည္း
ပြင့္ရမယ္ကြယ္
ဘယ္သူမွ . . .
မေတာက္ပရင္ ေနပါေစ
သုညလူေရ . . .
(တကယ္ေတာ့)
သုညတုိင္းဟာလည္း . . .
တန္ဖိုးတစ္ေနရာကို တပ္
နက္ျဖန္ အေတာင္ေတြ ခတ္ေနလိမ့္မယ္ . . . ။ ။
တန္ဖုိး ေတြကုိ ေရတြက္ေနရင္း....
ReplyDeleteတန္ဖုိးေတြေနာက္ လုိက္ၾကရဦးမွာလား...