ႏွင္းေဝသို႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ (၅)

ေဆာင္းရာသီ ဓားသြားတစ္ခုေပါ့..

ႏွင္းရဲ႕လွပတဲ့ လက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴေလးေတြနဲ႔

ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ဘတ္ေပၚတင္ၿပီး ေသြးခဲ့တယ္

အိပ္မက္ေတြ မီးပြင့္ေပါက္ထြက္

ပင္လယ္လို ရိုင္းစိုင္းေအာ္ေငါက္

ရထားဘီးနဲ႔အႀကိတ္ခံရတဲ့ သံလမ္းတစ္ခုလို

ႏွင္းဟာ ႏွလံုးသားဟီရိုရွီးမားေပၚ

အႏုျမဴဗုံးတစ္စက္ကို .. က်ဲခ်ပစ္ခဲ့

တစ္ခ်ိဳ႕ ပိုးဖလံေလးေတြလို

မီးေတာက္ကို ခ်စ္ေပမယ့္ ..

တစ္ခ်ိဳ႕ ပင္ဂြင္းေလးေတြလို

ပ်ံသန္းရျခင္းကို မခ်စ္ဘူး ..

ကၽြန္ေတာ္ သံစဥ္မပါပဲ

သီခ်င္းကို ဆိုတယ္ …

ကၽြန္ေတာ္ သီခ်င္းမပါပဲ

သံစဥ္ကို တီးခတ္တယ္ …

ဘဝဟာ အဲ့ဒီလို ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲဆန္ဆန္

လြမ္းစရာလည္း ေကာင္းေနျပန္တယ္ ..

ေလွ်ာက္ၾကည့္ပါ ႏွင္းရယ္

လမ္းဆိုတာ အေရွ႕ကိုပဲ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္

အေနာက္ကိုပဲ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္

အေရးႀကီးတာ လမ္းမွန္ေရာက္ဖို႔ပဲ မဟုတ္လား

လူဆိုတာ ေလာကမာယာထဲမွာ

နာနာက်င္က်င္ ပြင့္လာၾကတဲ့ ႏွင္းဆီပြင့္ခ်ပ္ေလးေတြပဲ

သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ႏွင္းဆီေတြပါလို႔ လက္ခံထားၾကတဲ့

ပဒိုင္းပြင့္ေလးေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ျမင္ဖူးတာေပါ့ကြယ္

အဲ့ဒီလိုပဲ .. ႏွင္း

ကၽြန္ေတာ္မုန္းတဲ့ ေလာကပရိယာယ္ဟာ

အေမွာင္တစ္ေထာင့္ကေန ႏွင္းရဲ႕နယ္ရုပ္ေလးေတြ

အကြက္မွားေ႐ြ႕ခ်ိန္ကို ၿငိမ္သက္ေစာင့္ဆိုင္းေနတယ္

တစ္ခါတေလ .. အခ်စ္ဟာစကၠဴမီးျခစ္လိုပဲ

တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ျခစ္ခံရတဲ့ မီးျခစ္ဆံက ရွဲကနဲေလာက္ၿမိဳက္လို႔

တဖက္က စကၠဴယမ္းစက ရင္ပြင့္ေၾကကြဲလို႔ ..

ေနာက္ဆံုးေတာ့ မီးျခစ္ဆံသတိၱကို အလင္းဆံုးလင္းျပလို႔

ခ်ဳပ္ၿငိမ္းကုန္ဆံုးသြားတယ္

ေနကြယ္မွာ ေသခ်ာေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္လို

ပစ္မွတ္တစ္ခုအတြက္

ႏွင္းရဲ႕ ဓားေပါက္အလွျပကြက္ေတြဟာ

ေငးေနသူေတြမွာ ရင္သက္႐ွဴေမာပါေစ ႏွင္း ..

ေက်ာက္လက္နဲ႔ ခူးမိလို႔ ဆူးစူးမွာကို

မေၾကာက္ပါဘူး ..

ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္လက္နဲ႔ထိၿပီး

အဲ့ဒီဆူးေလးႀကိဳးသြားမွာ စိုးတယ္

ပင္လယ္ရင္ပြင့္သံလို႔ေခၚမလား

ေက်ာက္ရင္ခြင္ရဲ႕ ငိုခ်င္းရွိဴက္သံလား ..

နားထဲမွာ ျမင္တယ္၊ ၾကားတယ္

လမ္းေပၚက ေခြးေလေခြးလြင့္ေတြလိုပါပဲ

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ Silencer တပ္ၿပီးထိုးမယ့္

ဓားခၽြန္ျမျမကေလးရဲ႕ ရနံ႔ကိုလည္း

သင္းသင္းရွရွ ရေနတယ္

ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားေနရဲ႕

စိတ္ကို နဖားႀကိဳးထိုးေပးလိုက္ရင္ ေကာင္းမလား ..

ေလာကဓံကို အရက္တစ္ခြက္ကို

တစိမ့္စိမ့္မွ်င္းေသာက္ရမလား ..

လြတ္လပ္ျခင္းဆိုတာ

ေလွာင္အိမ္အစြယ္အပါးေတြၾကားက

လြတ္ေျမာက္ပ်ံသန္းသြားတဲ့

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခိုျဖဴေလးရဲ႕ေတးဆိုသံပဲ ႏွင္း ..

မင္းဟာ ပစ္ဖို႔ျမွားကိုေတာ့ ယူလာခဲ့ပါရဲ႕

ဒါေပမယ့္ .. မင္းရဲ႕လက္ကို ထားခဲ့တယ္ ..

ပါးစပ္ထဲကို တဟုန္ထိုး ဆဲြျဖဲၿပီး ပူဆင္းလာတဲ့

အရက္တစ္ခြက္ရဲ႕ ရီေဝေဝဖီလင္ပါ ႏွင္း ..

သံေယာဇဥ္ႀကိဳးတေခ်ာင္းရဲ႕အရွည္ကို

ဘာေပတံနဲ႔တိုင္းတာမလဲ ..

ႏွင္းနဲ႔ယွက္ေဖာက္ထားတဲ့ ေႏြဦးေလေျပတေကာင္ပါ

ႏွင္းလို ပူေလာင္ခ်င္တယ္ ..

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ႏွင္းလို ပူေလာင္ခ်င္တယ္ ..

နတ္ဆိုးနီနီမ်ားရဲ႕ တန္ပိုးခရာသံဟာ

ႏွလံုးသားကို စိမ့္ဝင္ေဖာက္ထြက္ခဲ့ ..

ကၽြန္ေတာ္ဆိုတာ လမ္းညႊန္သူ

ဦးတည္ခ်က္ေပ်ာက္ေနတဲ့ ေလညႊန္တံ လိုလူ ..

ပန္းရထားေတြရဲ႕ေရွ႕ေတာ္မွာ

ကၽြန္ေတာ့္ဝိညာဥ္ကို ပူးခ်ည္ပါ ႏွင္း ..

စိတ္လံုျခံဳေနတဲ့သူအဖို႔

တခုခု “ပြင့္” က်ေနမွာကိုလည္း စိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့

ညခါးခါးဟာ အရက္ခ်ိဳခ်ိဳေၾကာင့္ မူးသြားတယ္

မူးမိုက္ေနတဲ့ ညရဲ႕လက္ထဲမွာ

ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကို ေကာ္နဲ႔ျပန္ကပ္ထားတဲ့

ပုလင္းတစ္လံုးရဲ႕ “အက္ကြဲျခင္းတရား” ကိုလည္း ၾကားရပါရဲ႕

ႏွင္းရယ္ ..

အလြမ္းဆိုတာ ေရစီးေၾကာင္းတစ္ခုပဲ

မစီးဆင္းေစခ်င္လို႔ တားမိတဲ့အခါ

တြန္းကန္ခံရတယ္

လြမ္းဆြတ္ျခင္းမွာ ႏွင္းရဲ႕နာမေလးပဲ

ကပ္ကပ္ပါေနတတ္လို႔

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အသက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္းေတာင္

မရွဴရဲဘူး ..

မွားသြားၿပီ .. လို႔ သိတဲ့အခါ

ေနာက္ျပန္လွမ္းရလြယ္ေအာင္

ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းေတာ့ ခ်န္ခဲ့ပါ

ႏွင္း …

ကၽြန္ေတာ့္ကို ပန္းလုပ္ၿပီး မပန္ပါနဲ႔

ဖိနပ္လုပ္ၿပီး စီးၾကည့္ပါ ..

ကၽြန္ေတာ့္ကို ေက်ာပိုးအိတ္တစ္ခုလို မခ်ီပိုးပါနဲ႔

ထီးလုပ္ၿပီး မိုးၾကည့္ပါ

လက္နဲ႔ေရးေရး ေျခေထာက္နဲ႔ ေရးေရး ..
ကိုယ့္သမိုင္း ကုိယ္ေရးၾကတာပါပဲ ..
ဘယ္လုိပံုစံေရးေရးေပါ့ ..
သူမ်ားေတြကို ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး ..
ႏွင္းဖို႔ေတာ့ ..
ကၽြန္ေတာ္က ခဲဖ်က္ကေလးေပါ့ ..
ႏွင္းမွားတာေလးေတြ လိုက္ဖ်က္ေပးရင္း
ကိုယ့္ကိုယ္ကို တျဖည္းျဖည္းပါးလ်သြားခ်င္တာပါ

ဓာတ္တိုင္အဘိုးအိုတို႔ရဲ႕

ရင့္က်က္မႈမ်ားအတိုင္းေပါ့ ..

တစ္ကိုယ္စာေလး ေျခာက္ေသြ႔ေမွာင္မိုက္ေနတာကလဲြရင္

ဝန္းက်င္ကိုေတာ့ လင္းစိုေစခ်င္တယ္

က်မကြဲဘူး ..

အတြင္းမွာ ေၾကမြသြားရုံပါလို႔

ဖန္ခြက္ကေလးက ေျပာတယ္

ႏွင္း …

ဝတ္မႈန္ျခင္း အကြဲကြဲတိုက္ရတဲ့

စီးခ်င္းတိုက္ပဲြတခုေပါ့ ႏွင္းရယ္ ..

က်ရွံဴးရေတာ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ

လွလွပပေလး ေမႊးျမျပသြားမယ္

သီခ်င္းေတြလည္း မဆိုေတာ့ဘူး

ဘယ္ေတးသြားသံစဥ္ကိုမွ မတီးခတ္ႏိုင္ေတာ့ေအာင္

ဂစ္တာတလံုးရဲ႕ ထြက္လာမယ့္ ဒိုေရမီဖာ အကုန္လံုးကို

ျဖတ္ေတာက္ထားလိုက္ၿပီ ..

ျပံဳးလိုက္ပါ ႏွင္း ..

ရက္စက္လွပတဲ့

ႏွင္းဆီျမႇားတစ္စင္းလို

ျပံဳးပါ ႏွင္းရယ္

ကၽြန္ေတာ္ ႏွင္းကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးရျခင္းဟာ

အပ္ကေလးတေခ်ာင္းနဲ႔ ေဖာက္ကနဲ

အထိုးေဖာက္ခံရတဲ့

ဆပ္ျပာပူေဖာင္းလို ဘဝမ်ိဳးဆိုေပမယ့္

(ေပ်ာ္ပါတယ္ ..) ။ ။

                                              ေသာတ

                                              12:00 PM

                                              Tuesday, February 05, 2013

 

 

 

မွတ္ခ်က္။      ။ ဒီကဗ်ာဟာ သူ႔အတြက္ ငါးႀကိမ္ေျမာက္ ရင္ဘတ္နဲ႔ေပးတဲ့ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ့ပါေစကြယ္။ း)