(၁)
“. . . .
. . . . . . .
. . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . .”
စကားလံုး မရွိတဲ့
ေကာင္းကင္မွာ
တိမ္ညိဳေတြနဲ႕
စီးခ်င္းထိုးၿပီးတဲ့အခါ
ငါ့ . . .
လြယ္ . . . အိတ္ . . . ႀကိဳး . . . ေလး
ျပတ္ ေတာက္ သြား ၿပီ
အလင္းခ်င္းၿပိဳင္ၾကတဲ့ နကၡတ္ထဲ
ေပါက္လႊတ္ပဲစား ၾကယ္တစ္စင္းဟာလည္း
သိကၡာတရားမဲ့စြာ
ေၾကြက်သြားခဲ့ရတယ္
ပန္းတိုင္ေရာက္ခါနီး ဖိနပ္ေတြမွာ
ေျခေထာက္ပါမသြားတဲ့အတြက္
ငါရွံဴးတယ္ . . .
ငါ . . . ရွံဴးသြားတယ္
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႕သစၥာတရားကုိ
ဖက္တြယ္ခ်င္တဲ့
လူမိုက္ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ . . .
အၾကြင္းကေတာ့
သုညပါပဲကြယ္ . . .
အတိတ္ဆိုတာ . . .
ရနံ႕ ျပယ္ၿပီးသြားတဲ့
ပန္းတစ္ပြင့္ပါ . . .
အဲဒီပန္းပြင့္ေလးေတြ ခူးတဲ့ေနရာမွာ
မိုးေတြ ထစ္ခ်ဳန္း . . .
လူမိုက္တစ္ေယာက္ကုိ တိတ္တဆိတ္
က်ရွံဴးခြင့္ေပးပါ . . .
(၂)
ႏွင္းေရ . . .
ႏွင္းေရ . . .
ႏွင္းေရ . . .
ခ်စ္ေသာ ႏွင္းေရ . . .
ႏွင္းေငြ႕ရုိက္ခံထားရတဲ့
ရင္ဘတ္မွာ . . .
ေကာ္ဖီေရာင္ဆံပင္ေလး သင္းထံုခ်ိဳျမ
ေလတုိက္တုိင္း လြမ္းတယ္
ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးတစ္စံုဆီက
အျပံဳးတစ္ခ်က္ ျဖဴပြင့္စိုေသြ႕
အထပ္ထပ္အခါခါက်ရွံဴး
ဆက္ထံုးရယ္ . . .
ေျပပါ . . . ေျပပါကြယ္
လေရာင္နဲ႕တူတဲ့
မ်က္ဝန္းက ျပာလက္ . . .
ၾကယ္ေတြလည္း
တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြက်ပါရဲ႕
သစ္ရြက္တို႕ ေျခာက္သြဲ႕ခန္းညိဳ
ရင္ခြင္မွာ လေရာင္ေတြ စိုတယ္
အဲဒီလိုနဲ႕ . . .
ပင္လယ္ဟာ ကမ္းကုိ
ေပ်ာက္ေနခဲ့ရတာ ၾကာပါၿပီ
ငါ့အတြက္ေတာ့ . . .
နင္ဟာ မုိးကုတ္စက္ဝိုင္းရဲ႕
ပန္းရုံလႊာကိုျခံဳထားတဲ့ မိန္းမပ်ိဳျဖစ္လိမ့္မယ္
ငါ . . . ဘယ္ေတာ့မွ
လက္ကမ္းလို႕ မီွႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး
ေကာင္းကင္စကားေတာ့
တတ္ေအာင္ သင္ခ်င္ပါေသးတယ္
“ေကာင္းကင္ႀကီးေရ . . .
လာပါ လာပါ ”
. . . . . . . လို႕
(၃)
အရိပ္ကေတာ့
ေမးပါတယ္
ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ လံုေအာင္
မိုးႏိုင္ၿပီလား . . . တဲ့
ငါ့ရဲ႕လဟာ
ဝါးလံုးေခါင္းေလးထဲမွာပါ
တိမ္မရွိေတာ့
ငါလည္း မ်က္ႏွာ ငယ္တတ္တယ္
တနဂၤေႏြကသူရဲ႕ ကုိင္းမွာ
ႏွင္းဆီ အၿပိဳင္းၿပိဳင္း
ပြင့္ေပးေနတယ္
ငါေလ . . . ပန္ေပးခ်င္လိုက္တာ
ငါေလ . . . နင့္ကို
နင့္ကို
. . . .
. . . .
. . . .
. . . .
. . . .
. . . .
. . . .
. . . .
. . . .
ေျမာက္ျပန္ေလနဲ႕
ကမာၻကုိ အထပ္ထပ္ပတ္ၿပီးရင္
ငါ့ဆီ ျပန္လာပါေနာ္
ငါ့ဆီ ျပန္လာပါ ႏွင္းရယ္
ပြဲေတာ္မွာ . . .
မီးေတာက္ေတြ တလဲ့လဲ့ျပာခ်ဳန္း
ဓါးသြား အဆံုးထိနစ္ျမဳပ္
ႏွလံုးသားက အကၡရာ
ဆယ္ကမၻာအထပ္ထပ္
ရစ္တြယ္ေႏွာင္ပတ္
ကၽြန္းေတြ တစ္ဖက္ တစ္ခ်က္
ျခားသြားၾကၿပီ
ခ်စ္ေသာ ႏွင္းေရ
ေနေရာင္ျခည္ေတြနဲ႕ ႏွင္းေရ
ငါ့ကုိ . . .
ကယ္ျမဲကယ္တင္ေပးပါလားကြယ္
ဘဝမွာ ေမွာင္ျမဲေမွာင္ေနတာမို႕
ရက္စက္ျခင္းနဲ႕ပဲျဖစ္ျဖစ္
ခ်စ္သူရဲ႕ လက္အတြင္း
တနင့္နင့္ က်ဆင္းခြင့္ေပးပါ
“ ဖိနပ္က ဖိနပ္လုိေနေပါ့ေနာ္
ထီးေတြၾကားထဲ ဝင္တိုးရုံနဲ႕ျမင့္တက္လာတာမွ မဟုတ္တာ”
ေသေစလို႕ အမိန္႕က်မလာပါဘူး
ငါကေတာ့ ႏွစ္ခါျပန္ ကြပ္မ်က္ခံလိုက္ရတယ္
အေဝးႀကီး ေဝးသြားတာနဲ႕
နီးနီးေလး ေဝးသြားတဲ့ အေဝးဆုိးႏွစ္ခုမွာ
နံပါတ္တစ္ေတာ့ ခ်ိတ္ခဲ့ပါရဲ႕ေလ
အခုေတာ့ …
အခုေတာ့လည္း … ကြယ္ …
(၄)
ငါက . . .
လယ္ကြင္းေစာင့္ခ်င္တဲ့
စာေျခာက္ရုပ္သက္သက္
ေနေရာင္ျခည္ကုိ ခ်စ္တတ္တဲ့
သစ္ပင္အုိႀကီး သက္သက္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိပဲ စိုေစၿပီး
နင့္အတြက္တိတ္ထားတဲ့
ကြက္ၾကားမိုး သက္သက္
နင့္အေရွ႕မွာ ရပ္ေနေပးခ်င္တဲ့
ဒုိင္းတစ္လက္ သက္သက္
ေက်ာက္ဆူးနဲ႕ မခ်ည္ေႏွာင္ရက္လုိ႕
ငါ့ကိုယ္ငါပဲ ရစ္ပတ္ေနမိတဲ့ ဖဲႀကိဳးေလး
သက္သက္ပါ . . .
ပန္းပြင့္ေသးေသးေလးေတြက
ေနေရာင္ျခည္ကို ခ်စ္သလိုမ်ိဳး
တံခါးေတြက တံခါးေတြကုိ
ခ်စ္သလိုမ်ိဳး
ပ်ားတစ္ေကာင္ဟာ ပ်ားဘုရင္မကုိ
ခ်စ္သလိုမ်ိဳး
ေဆာင္းဟာ ႏွင္းကုိ
ခ်စ္သလိုမ်ိဳး
အၾကားအာရုံဟာ ဂီတသံကုိ
ခ်စ္သလိုမ်ိဳး
ဥၾသငွက္ကေလးေတြက ေႏြဦးေလေျပကို
ခ်စ္သလုိမ်ိဳး
ေသမင္းက လူေတြကိုခ်စ္သလိုမ်ိဳး
အဲဒါေတြ အားလံုးထပ္
ႏွင္းေရ စက္လက္
ထာဝရအဆက္ဆက္ ခ်စ္တယ္
ဤမွန္ေသာ စကားေၾကာင့္
စကားေၾကာင့္ . . .
စ ကား ေၾကာင္ . . . .
စ ကား ေၾကာင့္ . . . .
…………………
…………………
…………………
…………………
အဲဒီသစၥာတရားေတြ မိုးေပၚကုိ
လႊတ္တင္လိုက္တယ္ေနာ္
(၅)
မုန္တုိင္းဟာ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕
ေရႊေရာင္အိပ္မက္အတြက္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဆြဲငင္ရင္း
အားေပ်ာ႕ပ်က္ျပယ္သြားတယ္
ကမ္းစပ္ကုိ ေျပးတက္ခ်င္တဲ့
လိႈင္းလံုးကေလးေတြကလည္း
ေက်ာက္ေဆာင္နားအေရာက္မွာ
မြသုဥ္းအက္ကြဲ သြားပါၿပီ
လဟာ ေနနဲ႕အတူမေန
မိုးက ေျမကုိ ငံု႕ၿပီးမလြမ္း
ေက်ာက္စရစ္ခဲကို အခါခါနမ္းခ်င္တဲ့
ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ နိဂံုးေပါ့
ႏွင္းေရ . . .
အိပ္မက္ေတြထဲမွာ ေတြ႕ရင္
မေမ့ေၾကးေနာ္
သစ္အုပ္ကို လြမ္းဖူးတဲ့
ျမင္းတစ္ေကာင္ဟာ
ခြာရာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႕
ညေနအုိမွာ ရုိင္းခ်င္ရိုင္းေနလိမ့္မယ္
သူဟာ ခ်စ္သူကုိ . . .
ဖူးရုံ ၊ ပြင့္လာရုံပဲ ပ်ိဳးေပးခ်င္တဲ့
လူမိုက္ . . .
လူမိုက္ . . .
လူမိုက္ . . .
လူမိုက္ . . .
လူမိုက္တစ္ေယာက္ပါ
သြားေတာ့
သြားပါေတာ့ . . .
ကုိယ္ေယာင္ေဖ်ာက္လို႕သြားပါေတာ့
ႏွင္းရယ္ . . .
(၆)
ညႇင္းသြဲ႕ေလေျပ
တစ္ဖက္ျခားခဲ့ေသာ မ်ဥ္း
ဆန္႕က်င့္ဖက္လားရာက
ႏွင္းမႈန္ေျခသံ . . .
ငါ့အနားက ကြယ္ေပ်ာက္ထံုဝင္း
ပန္းရနံ႔ေလး သင္း၊သင္းက်န္ခဲ့တယ္
ႀကိဳးေတြျဖတ္ေတာက္ၿပီး
ငါ့ရင္ထဲ ေျပးဝင္မယ့္ ဓါးသြား
ခၽြန္းတျမျမ ထက္ရွႏုိင္ပါေစ
စစ္ရွံဴးလူတစ္ေယာက္ရဲ႕
ညဥ္႕ဦးယံမွာ . . .
နင့္အပါးကေတးသံေတြနဲ႕လည္း
ျမဴးသည္ထက္ျမဴးႏုိင္ပါေစ
အနာဂါတ္ဆုိတာ
ဝတ္မႈန္ေတြ ကူးတဲ့လမ္းက
ေမႊးျမတဲ့ အလင္းရနံ႔ေတြေပါ့
ခ်စ္သူေရ . . .
လမင္းဝုိင္းစက္စက္နားမွာ
ၾကယ္ေတြဟာ ဝန္းရံေနလိမ့္မယ္
သူတုိ႕ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕
စိမ္းခ်ိဳရစ္မူးေအာင္ ေကြးေကာက္ျပၾကလိမ့္မယ္
(၇)
ေဝးရေစမယ္ . . .
ေဝးကို ေဝးရေစမယ္ . . . ဆိုတဲ့
က်ည္ဆံ တစ္ေထာင့္
ေဟာ့ဒီ ေကာင္းကင္ကုိ ပစ္ေဖာက္လုိက္တယ္
အဲဒီလုိနဲ႕
ေနေရာင္ျခည္မရွိတဲ့ ပန္းကေလးေတြဟာလည္း
မမွီႏိုင္တဲ့ လက္ကုိ ကမ္းရင္း
တျဖည္းျဖည္း ေၾကြက်သြားခဲ့ပါၿပီ
ဘာထူးလဲ . . .
ႏွင္းစက္ေတြကုိ လက္တြဲခုိခ်င္တဲ့
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ နိဂံုး
ဘာထူးသတဲ့လဲ . . .
ေနေရာင္လေရာင္ထဲက
ဆြတ္ပ်ံ႕တဲ့ ခ်စ္သူ႕ ေကသာဦး
လြမ္းေမာဖြယ္ ညေတြနဲ႕
တြဲအိဝန္းစက္ေနတဲ့ လမင္း
ငါအေဝးကေနရင္း ေငးပါေတာ့မယ္ေလ
မေမ့ဘူး . . .
ႏွလံုးသားေပၚေရးထိုးထားတဲ့
နင့္နာမည္ အနာရြတ္တစ္ခု
ငါဘယ္ေတာ့မွ ေမ့လုိ႕ရမွာမဟုတ္ဘူး
ႏွင္းေရ . . .
ႏွင္း ေရ . . . .
ခ်စ္ေသာ . . . . .
ႏွင္းေရ . . . . . . . . .
ခ်စ္ေသာ ႏွင္းေရ . . . . . .
သမိုင္းမွာေတာ့ မရွိေသးဘူးေပါ့ေလ
ဒါေပမယ့္ . . .
ခ်စ္သူအတြက္ သစၥာအေရာင္နဲ႕
ရနံ႕ေတြ ျပာဝင့္
တစ္ခါ ျပန္ပြင့္ခြင့္ရခ်င္ေသးတယ္
အဲဒီအခါ . . . .
ငါ့ကို ပန္ပါ . . .
ငါ့ကုိ ပန္ပါ . . .
ငါ့ကုိ ပန္ပါ ခ်စ္သူရယ္ . . .။
No comments:
Post a Comment