စကၠဴမီးအိမ္

နမ္းမယ့္သာ နမ္းလိုက္ရတယ္
ရနံ႕ေတြက ဘာမွန္းေတာင္
သိတာမဟုတ္ဘူး . . .

တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ခ်ိဳရက္နဲ႕ခါး
တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ခါးရက္နဲ႕ခ်ိဳ
တစ္ခ်ိဳ႕ကို ေႏြမိုးေတြရြာေပးရမလား
တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကလည္း
အက္ကြဲသံႀကီးနဲ႕ လမင္းလုပ္ခ်င္ေသးသတဲ့ . . .

အားနာေပမယ့္ . . .
မိုးခါးေရ မေသာက္ဖို႕ကုိေတာ့
အားနာပါးနာနဲ႕ပဲ ျငင္းေနရတာ
ေမာတယ္

ငါ့မွာ . . .
လင္းစရာေတြ ကုန္ခဲ့ရတာေတာင္ မတန္ဘူး
မသိရင္ . . .
ငါကပဲ မုတ္သုန္စားတတ္တဲ့
ေဆာင္းပါးစပ္ႀကီးလိုလိုနဲ႕

“ေက်းဇူးျပဳၿပီး တံခါးမေခါက္ပါႏွင့္
လာလမ္းအတိုင္း လွည့္၍ျပန္ပါ”
အဲဒီစာသားကို ငါ့ရဲ႕တံခါးဝမွာ
ခပ္ထူထူ ေရးထိုးထားေပးပါ
ေမွာ္ဆရာ . . .

မီးအိမ္ည ၊ စကၠဴပန္း
အိပ္ေဆးခက္ထားတဲ့ တိမ္ညိဳေတြနဲ႕
သင္းကြဲ ပင္လယ္ကို
လေရာင္မွာ ခ်ိတ္ခ်င္တယ္

ေမွာ္ဆရာေရ
သင့္ရဲ႕က်မ္းစာအုပ္မွာ
ေရးမွတ္ထားလိုက္ပါ . . .
ေငြ႕ေျမ႕ေလာင္ကၽြမ္းသြားတဲ့
စကၠဴမီးအိမ္တစ္လံုး
ဘယ္လုိအလင္းေတြနဲ႕မွ
ျပန္သံုးလို႕ မရဘူးဆိုတာ . . . . . . . . . . ။
(ေသာတ)

မီးေတာက္ကေလးရဲ႕ သင္းကြဲပုရပိုဒ္

ရင္ခြင္တန္းလန္းနဲ႕ည
အလင္းေတြ အံု႕ဆုိင္းညႊတ္ဖြာရင္း
ကေဝလို နက္ရွိဴင္းေနတဲ့ညပါပဲ

ေဟာ့ဒီလမ္းမွာ . . .
ဖိနပ္ေတြ ေလဟုန္ဆီးေတာ့မယ္လုိ႕
မသိစိတ္ကုိ ေလတံခြန္လို လႊတ္တင္ရင္း . . .
ငွက္ဆုိးထုိးသံကို မေထမဲ့ျမင္ျပဳထားလိုက္တယ္

ငါ .. ဘာကုိေၾကာက္ေနတာလဲ
ဘာကုိေၾကာက္ေနခဲ့တာလဲ
ကမ္းပါးတဖက္ကုိ လွမ္းမျမင္ႏိုင္တဲ့
အဆံုးမွာ . . . ၾကယ္တပြင့္
ငါ့ရင္ထဲ အရွိန္အဟုန္ျပင္း
ေဝျဖာက်ဆင္းလာခဲ့တယ္

ခံုတန္းေလးကုိ လွမ္းေမးၾကည့္ေတာ့
သူလည္း …
ေနဝင္ခ်ိန္ကို ခ်စ္သူေတြ
မုန္းၾကတယ္ဆိုတာ … မသိရွာဘူး

ေန႕ခင္းသာသာ ေကာင္းကင္ကၾကယ္ကုိ
ထိုးေဖာက္မျမင္ႏုိင္ဘူးလို႕ . . .
ဘာလို႕ေျပာၾကတာလဲ . . .

နကၡတ္ေတြ ၿဂိဳလ္ေတြမွာ
ၾကယ္ရာ . . . လရာေတြ
ငါျမင္တယ္ . . .
ငါျမင္ေနရတယ္ . . .

သစ္ကုိင္းတစ္ကုိင္းထဲေပၚမွာေရာ
ျမက္ခင္းတစ္ေနရာမွာေရာ . . .
ေျခေထာက္တစ္စံုထဲရွိတာနဲ႕
အထီးက်န္ေနရတယ္လုိ႕ … ငါ့ကုိ
ဘာလို႕လာေျပာေနၾကတာလဲ

ပန္းေတြပြင့္ခဲ့ဖူးတဲ့ လမ္းဟာ
အရင္လုိရနံ႕ေတြနဲ႕ ငါ့ရင္ထဲ
တိုးသက္ေမႊးအံု႕ေနေတာ့တယ္

(လြမ္းတယ္
ငါနင့္ကုိ လြမ္းတယ္
ထိပ္ထားရယ္)

သစ္ခြတို႕ ကခုန္ေနတဲ့ ဥယ်ာဥ္
ေရျပင္က ျပာလဲ့လဲ့
ဝတ္မႈန္တစ္ပြင့္ကို
တနဂၤေႏြဆီက ေတာင္းရမ္း
နင့္ကုိငါ ပန္ေပးခ်င္တယ္

ခ်စ္သူအတြက္ အလင္းေတာက္ဆံုးျဖစ္ခ်င္တဲ့
သစၥာတရား . . .
အထပ္ထပ္အခါခါေတာင္းမိေသာဆုအတြက္
နင္နဲ႕ငါ ဆံုပါရေစလားကြယ္

ေနကြယ္ရင္ ကြယ္ပါေစ
လမိုက္ရင္ မုိက္ပါေစ
ငါတုိ႕ေကာင္းကင္မွာ ဗီးနပ္စ္တုိ႕သင္းထံု . . .
အဲဒီအခ်ိန္ကုိ အတူတူေစာင့္ၾကည့္ရေအာင္

ငါ့ကုိ . . .
ငါ့ကုိ . . . . . .
ငါ့ ကို . . . . . .
ငါ့ ကို ေလ . . . . .

ေစာင္းသံ ခ်ိဳႏြဲ႕ႏြဲ႕သီၾကဴး
တစ္ေယာက္ထဲ ေခ်ာ႕သိပ္မထားခဲ့ပါနဲ႕ကြယ္
ငါဟာ ဖိနပ္တစ္ရံပါ
နင္သြားတဲ့လမ္းတုိင္း ငါလိုက္ပါေနမယ္

ခရီးဟာ လမ္းေလွ်ာက္သူတို႕အတြက္
ဆံုးသြားတယ္မရွိပါဘူး

ရမယ္ဆုိရင္ေပါ့ကြယ္
ႏွလံုးသားက ေက်ာက္စာေပၚမွာ

၁ - ၂ - ၃
. . . . . . .
၃ - ၂ - ၁
. . . . . . .

အိပ္မက္ျဖဴေရ . .
အိပ္မက္ျဖဴေရ . . .
အိပ္မက္ျဖဴေရ . . . .
အိပ္မက္ျဖဴေရ . . . . . လို႕

နင့္နာမေလးကုိပဲ
ထပ္ခါတလဲလဲ ရြတ္ေနခ်င္တယ္
ထပ္ခါတလဲလဲ ေရးထုိးခ်င္တယ္

ငါဟာ ကေလာင္တစ္လက္ျဖစ္တယ္ဆုိရင္
နင္ဟာ မီးအိမ္တစ္ခု ျဖစ္လိမ့္မယ္
ဒါေပမယ့္ . . . တစ္ကုိယ္ေရ
သင္းကြဲတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ

မီးအိမ္ကေလး လႊတ္ခ်
ငါဟာ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနလိမ့္မယ္
အဲဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာ့
ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး ျဗဳန္းဆုိင္း
အလြမ္းေတြတရစ္ရစ္သုိင္း
မီးေတာက္ကို ငါ့တစ္ေယာက္ထဲပဲ
ေလာက္ၿမိဳက္ခံမယ္

လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေက်ာက္စာမွာ
နင့္နာမည္အကၡရာေလးက
သံေယာဇဥ္ကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႕
ခ်စ္ျခင္းဂီတသံစဥ္နဲ႕
လွ်က္ျဖာထံုသင္းလာတဲ့
ပန္းတစ္ပြင့္ပါပဲ
အိပ္မက္ျဖဴရယ္ . . .

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့
တက္က်ိဳးရင္ လက္ထုိးေလွာ္မယ္
လက္မရွိရင္ ေျခနဲ႕ထုိးမယ္
ေျခမဲ့ရင္ ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလံုး
တြန္႕ေခါက္လိမ္က်စ္
ငါလင္းႏိုင္သမွ် လင္းပစ္လုိက္မယ္

ငါ့ရဲ႕အိပ္မက္ေလးေရ
ငါခ်စ္ျမတ္ရတဲ့ အျဖဴေရာင္ေလးေရ
သန္းေခါင္ယံမွာ လြင့္ပ်ံေနတဲ့
အလြမ္းေတြက နင္နဲ႕ငါ့အတြက္
အခ်ိန္ပုိမွာရတဲ့ ပန္းတုိင္ရဲ႕အေငြ႕အသက္ေတြပဲ

ငါဟာ ၾကယ္ပါ
လမင္းကို အခစားဝင္ခ်င္ဖူးတဲ့
အလင္းမြဲၾကယ္မ်ိဳးပါ

ဒါေပမယ့္ . . .
ပိုးစုန္းၾကဴးလိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္
မီးစာကုန္ခါနီးမီးခြက္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ငါဟာ နင္ပန္ဖို႕ ပန္းတစ္ပြင့္ပဲ ျဖစ္ခြင့္ရခ်င္တယ္

ကံၾကမၼာေရ . . .
ေဟာဒီက လက္ႏွစ္စံုအတြက္
လံုေလာက္တဲ့ စြမ္းအားမ်ားနဲ႕
ခြဲၿဖိဳစမ္းပါ . . .

ခုိင္မာက်စ္လစ္
အိပ္မက္အမည္ခံတဲ့
အလြမ္းအိမ္ကေလးဟာ
ေလထဲမွာ ေဆာက္ထားတာမဟုတ္ပါဘူးကြယ္

ႀကိဳးစင္ဆို ရင္ေကာ့ၿပီး
လာခဲ့မယ္ . . .
လူသတ္ကြင္းဆုိရင္လဲ
ေခါင္းကုိေမာ့ . . .
ခ်စ္သူႏွစ္ဦးဟာ မင္းကုိရင္ဆုိင္ကုိ
အသင့္ရွိေနတယ္

ဒါေတြဟာ . . .
ငါနင့္ကုိ ေျပာခ်င္ခဲ့တာပါ
အိပ္မက္ျဖဴရယ္ . . .

ကမၻာတစ္ေထာင္ၾကား
အနက္ေရာင္ က်မ္းခ်ပ္ေတြနဲ႕
ဘယ္လုိပင္ ျခားနား. . .

နင့္အတြက္ ငါဟာ
ေမွာက္ထားေပးတဲ့ ဖဲတစ္ခ်ပ္ဆုိလည္းဟုတ္တယ္
ေနေရာင္ျခည္ေတြနဲ႕ႏိႈးထေပးတဲ့
မနက္ခင္းတစ္ခုဆုိလည္းမမွားဘူး

“သြားေတာ့မယ္ေနာ္
သြားေတာ့မယ္ေနာ္” . . .
ငါ့ကို . . . အဲဒီလုိ
ဘယ္ေတာ့မွ ႏႈတ္မဆက္ပါနဲ႕ကြယ္

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားအတြက္
သစၥာမီးအိမ္ကေလး
ဘယ္ဆီမွာ အေရာင္လြင့္ေပးရမွာလဲ
ခြဲခြာရတယ္အသိဟာ
ရင္ထဲမွာ မိုးစက္ေတြလိုသည္းထန္ရြာသြန္းေနေတာ့တယ္

လွမ္းၾကည့္ေပးပါလား
အိပ္မက္ျဖဴရယ္ . . .

သက္တန္႕ကေလးေတြ
ႏွင္းဆီ ခံုတန္းကေလးေတြ
သစၥာရနံ႕ေတြ သင္းထံုေနတဲ့
တနဂၤေႏြေလးေတြ
ႏွစ္ေယာက္သားေငးဖုိ႕
ညေနေလးေတြ . . . ၿပီး
အိပ္မက္အိမ္ကေလး
နင့္နာမည္ေလး
ငါ့ရင္ခြင္ေလး

လွမ္းၾကည့္လုိက္ပါလား
ခ်စ္သူရယ္ . . .

ညေနခင္းတခုမွာ
အလြမ္းပုရပုိဒ္တစ္ခုနဲ႕
သင္းကြဲေနတယ္ လူငယ္တေယာက္ကုိ
တုိးရွေနတဲ့ ေလဒဏ္မိုးဒဏ္ေတြၾကား
မွိန္ေပ်ာက္အက္သုဥ္းသြားမလား
လင္းရွေတာက္ပ ေနမလားဆုိတာ
လွမ္းၾကည့္ေပးပါလား
ခ်စ္သူရယ္ . . .

အျမဲတမ္း မေမွာင္ႏုိင္ပါဘူး
အိပ္မက္ျဖဴရယ္
ဒီလမ္းၾကမ္းမွာေလ . . . စြယ္ေတာ္ရြက္လို
ငါ နင္နဲ႕အတူရွိေနေပးမယ္

တံတိုင္းေတြကုိ အထပ္ထပ္ဖြင့္
ျပႆဒါးေတြကုိ ၾကံၾကံရင္ဆုိင္ . . .
ငါ့အတြက္ေရးတဲ့ မႏၱန္ကို
ငါကိုယ္တုိင္ ရြတ္မယ္

ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ခုိင္းတုိင္းသာ
လြင့္ေပးရမယ္ဆုိရင္
လူဆိုတာ ေလာကမွာေတာင္
ရွိေနမွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး

ပိုးဖလံလို သတိၱမ်ိဳးနဲ႕
မီးထဲက ဒုိင္းကုိ
ငါရေအာင္ ယူခဲ့တယ္ . . .

ငါ … ဘာကိုေၾကာက္ေနရမွာလဲ
ငါလည္း မေၾကာက္တာ
နင္လည္း ေၾကာက္မေနရဘူးေနာ္

လာပါကြယ္ . . .
ျမင္းမိုရ္မို႕လား
အဲဒီဓါးေတြ ပူေလာင္ေတာက္ျမေနပါေစ
ငါနင္နဲ႕အတူ တုိးဝင္မယ္

ေဟာ …
ဟုိးေရွ႕နားမွာ
သက္တန္႕ေတြ ပြင့္တဲ့မိုးရာသီေလးရွိတယ္ .. တဲ့
ဗံုသံေတြၿပီးရင္ ဗ်က္ေစာင္းသံၾကားရမွာေပါ့
ေနာ္ .. ငါတုိ႕အတူတူသြားၾကမယ္ေလ

ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္ ေရကုိလည္း
ခ်စ္သင့္ရင္ ခ်စ္ရမယ္
မီးကုိလည္း နမ္းသင့္ရင္ နမ္းရမယ္

ၾကတ္ေျခခတ္ဆုိတာ . . .
တကယ္ေတာ့ အမွန္ႏွစ္ခါ
ျခစ္ေပးထားတာပါကြယ္

ရဲရဲသာလာ . . .
ငါ့ကုိမွီ . . . ငါ့လက္ကုိဆြဲ . .
ျမင္းရထားေတြ မပါလည္း
ကမၻာတစ္ဆံုး ေျပးထြက္ၾကမယ္

ကၽြန္းက ကုိင္းကုိမွီသလိုမ်ိဳး
ကုိင္းက ကၽြန္းကုိမွီ . . .
ေရွ႕မွာလည္း …
လမ္းတစ္ျပ … ႏွစ္ျပသာ ေတြ႕ရေတာ့တယ္

ကေခ်သည္တုိ႕ရဲ႕ေတးေတြ
အေကြ႕အေကာက္မရွိတဲ့ တိမ္ေတြနဲ႕
လမ္းကေလး … ေျဖာင့္ျဖဴးစြာ
ေစာင့္ႀကိဳေနေလရဲ႕

လက္ကမ္းပါကြယ္ . . .
နင့္လက္ကို ကမ္းပါ . . .
မွင္နီပဲတားတား လက္ျပပဲတားတား
ငါတုိ႕ဆီမွာ လက္နက္က အလြမ္းေတြရွိတယ္

ေနပူပူ .. မုိးရြာရြာ
ရက္ရာဇာ .. ျပႆဒါးမခြဲ
ကႏၱာရထဲ ငါတုိ႕ခရီးထြက္ၾကရေအာင္
ေသခ်ာရင္ လက္ကမ္းေတာ့
ခ်စ္သူရယ္ . . .
လက္ကေလးသာ ကမ္းလိုက္ပါေတာ့ကြယ္. . .။
(ေသာတ)

မမအတြက္ေရးတဲ့ ပန္းအလကာၤ

မမေရ . . .

ပန္းေျခဖ၀ါးမွာ ေ၀ဖူးေသာပန္းေတြ

အိပ္မက္ဥတု တစ္ခုစာအထိ

လာလာပြင့္တတ္ၾကတယ္



သုိးေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ရဲ႕ညခင္း

ဆြတ္ပ်ံ႕စရာ အလြမ္းနဲ႕

ေရတံခြန္လို . . .

ေ၀ဆင္းေနတယ္



မီးပံုထဲက ႏွလံုးသား ယဇ္ပူေဇာ္ပြဲကို

ေႏြဦးေလေျပ . . . ဘယ္ဂီတသံနဲ႕အတူ

ေမွ်ာ္သူေရာ . . .

ေရာက္လာပါ့မလားကြယ္



ေခ်ာင္းငယ္ေလးတစ္ခုက

ပင္လယ္ကို ဘယ္ေတာ့စီးေမ်ာခြင့္ရမွာလဲ

ေ၀းကြာမႈနိယာမအရ . . . ၿဂိဳလ္ရံလအျဖစ္

ရံ၀န္းခြင့္ေပးပါ မမရယ္



ခ်စ္သူကို ခ်စ္ေၾကာင္း

စာလံုးေပါင္းျပတာဟာ

တကယ္ေတာ့ . . .

ယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္ပါပဲ



လေရာင္လႊမ္းတာ ဥယ်ာဥ္တစ္ခုလံုး

ညႊတ္ကြင္းထဲက သားေကာင္လုိ. . .

ၾကယ္ေတြ ခူးၿပီး

မမကို ပန္ေပးမွာေပါ့



သမိုင္းမွာ ဆုတ္ကိုင္လာတဲ့

အလံျဖဴတစ္လက္

မမလက္ထဲ ထိုးအပ္ပါ့မယ္



ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္

ကမ္းနဲ႕ဗဟုိလုိ ေ၀းေနခဲ့ဖူးတဲ့အတြက္

ကၽြန္ေတာ္ လြမ္းတယ္

လြမ္းတယ္ . . .။



သူရူးရဲ႕ေဆာင္ဓါး

ေျမေပၚကို လႊတ္ခ်ၿပီးမွေတာ့

ေဆာင္းဖိနပ္စီး၍

ႏွင္းကို ေမွ်ာ္မည္



မမ . . .

သက္တန္႕ကေလးေတြ ပြင့္ေပးပါ

မမ . . .

မီးအိမ္ကေလး လင္းေတာက္ေပးပါ



အဲဒီလက္ေတာ္နဲ႕ပဲ

ဘယ္ဘတ္ရင္အံုကို

တံတားအထပ္ထပ္

ခင္းထားေပးပါ . . .



ေမွ်ာ္သူ . . .

၀တ္ရုံျခံဳလႊာ ညဥ္႕ယံဦး

ေဟာ့ဒီ ဂ်စ္ပစီရဲ႕ ေက်ာက္စာကို

အထပ္ထပ္တူးပါ



အစိမ္းေရာင္ေတြ ပြင့္ထြက္သြားကာမွ

ေနာက္က်ေနခဲ့မွန္းသိရ

ဆပ္ျပာပူေပါင္းတစ္လံုးရဲ႕ ဘ၀ဟာ

ဘယ္ေလာက္မို႕လို႕လဲ



ဗံုသံ ၊ ေဆာင္းသံ

လြင္ျပင္ေခါင္ေခါင္ထဲမွာ

ႀကိဳးဆြဲရာပဲ “ က ” တတ္ေတာ့တာ

မမ သိရဲ႕လား



ရြက္သစ္ႏုစုိ . . .

အညႊန္႕ေတြ လြန္႕လူး

အထူးသျဖင့္

မမကို ပုိလို႕ေတာင္ မခူးရက္ခဲ့ပါဘူး



ေျမဆီလႊာေၾကာင့္ . . .

သင္းရင္သင္းခဲ့လိမ့္မယ္ ၊ လင္းရင္ လင္းခဲ့လိမ့္မယ္

ဥယ်ာဥ္ပ်က္ထဲမွာေတာ့ ေမႊးေသာရနံ႕ေတြ မရွိခဲ့တာ

ေသခ်ာပါရဲ႕ မမရယ္



လိပ္ျပာျဖစ္ခြင့္မရလိုက္တဲ့

ပိုးတံုးလံုးရဲ႕ ဘ၀ကိုေတာ့

သနားတယ္



အဲဒီလိုနဲ႕

ကၽြန္ေတာ့္ရင္ညႊန္႕မွာ

မမ အကၡရာေတြ လူးလြန္႕ျပလာရတာ

မိုးေတြ ခဏခဏ ရြာၿပီးပါေရာလား

မမရယ္ . . .။



(ရူးမိသူရဲ႕ ပန္းအလကာၤေတြကို ညီညီစီစီ သီကံုး " . . . " အတြက္ ကဗ်ာေတြ ေရးေနဦးမယ္)